اخیراً، ژو بین، مرکز تعالی علوم سلولی مولکولی (موسسه بیوشیمی و زیست‌شناسی سلولی)، آکادمی علوم چین، نتایج تحقیقات خود را در کشف سلولی با استفاده از یک سیستم ژنتیکی دوگانه برای رمزگشایی تبدیل سرنوشت سلول‌های برون‌ریز در پانکراس بزرگسالان منتشر کرد. . این مطالعه یک تکنیک جدید ردیابی نسب با واسطه ریکامبیناز دو همولوگ ایجاد کرد که می‌تواند به طور همزمان سلول‌های مجرای و سلول‌های آسینار پانکراس را ردیابی کند، که نشان داد سلول‌های مجرای پانکراس و سلول‌های آسینار می‌توانند تحت شرایط خاص تغییر سرنوشت سلولی را تجربه کنند. این مطالعه مبنای نظری خاصی را برای درمان بالینی پانکراتیت و سایر بیماری‌های مرتبط فراهم می‌کند.
لوزالمعده دومین غده بزرگ بدن بعد از کبد است که در آن قسمت برون ریز قسمت اعظم پانکراس را تشکیل می دهد که عمدتاً از سلول های آسینار و سلول های مجرای تشکیل شده است. سلول های آسینار می توانند تعداد زیادی آنزیم گوارشی از جمله آمیلاز، لیپاز و ... را تولید و آزاد کنند. این آنزیم های گوارشی از طریق مجرای پانکراس به دوازدهه منتقل می شوند و نقش مهمی در فرآیند گوارش بدن دارند. در لوزالمعده، اینکه آیا سلول‌های مجرای برون‌ریز و سلول‌های آسینار می‌توانند تحت شرایط فیزیوپاتولوژیک تحت انتقال دودمان قرار گیرند تا حدودی بحث‌برانگیز است. کار ردیابی ژنتیکی چندگانه سنتی مبتنی بر Cre-loxP نتایج متفاوتی برای انتقال دودمان سلولی در قسمت برون‌ریز پانکراس دارد. کشف انتقال سرنوشت سلول مجرای پانکراس و سلول آسینار می تواند کمک و مبنایی برای پیشگیری و درمان هدفمند بیماری های مرتبط با پانکراس باشد.
برای بررسی سیستماتیک تغییر سرنوشت دودمان سلولی در ناحیه برون‌ریز پانکراس، یک تکنیک جدید ردیابی دودمان همولوگ که می‌تواند به طور همزمان سلول‌های مجرای پانکراس و سلول‌های آسینار را ردیابی کند. ما متوجه شدیم که Tnni 3-موش متقاطع گزارشگر سیستم نوترکیبی همولوگ دوگانه اختصاصی سایت اختصاصی Tnni IR 1 IR 1 می تواند به طور خاص سلول های آسینار را در ناحیه برون ریز پانکراس نشان دهد، اما اساساً انواع سلول های دیگر را نه، و از "برچسب گذاری غیر اختصاصی" اجتناب می کند. سلول‌های آسینار در موش‌های CK{4}}CreER با برچسب‌گذاری سلول‌های مجرای پانکراس و سلول‌های آسینار با دو گزارشگر ژنتیکی دائمی متفاوت: zsGreen و tdTomato.
با استفاده از این سیستم، محققان دریافتند که در هموستاز و برداشتن پانکراس، سلول‌های مجرای پانکراس و سلول‌های آسینار عمدتاً از خود همانندسازی ناشی می‌شوند، و در مدل بستن مجرای پانکراس و پانکراتیت ناشی از باران، بخشی از سلول‌های آسینار پانکراس به ساختار لوله‌ای تبدیل می‌شود. دیگر نشانگرهای سلول آسینار، سرنوشت سلولی را در سلول های مجرای بیان نمی کنند. با این حال، پس از استفاده از حذف با واسطه سم دیفتری اکثر سلول‌های آسینار پانکراس، سلول‌های مجرای پانکراس می‌توانند بخشی از سلول‌های آسینار را تشکیل دهند. با استفاده از فناوری توالی‌یابی تک سلولی، متوجه شدیم که سلول‌های مجاری تحت یک سلول آسینار نابالغ قرار می‌گیرند، که نشان می‌دهد سلول‌های مجرای پانکراس نیز پتانسیل تبدیل شدن به سلول‌های آسینار را دارند. این کار تحقیقاتی ابزارها و ایده های تحقیقاتی جدیدی را برای کاوش عمیق پاتوژنز پانکراتیت و سایر بیماری های مرتبط و تحقیق در مورد درمان بیماری ارائه می دهد.