اخیراً، محققان مرکز پزشکی دانشگاه اوترخت یک مقاله تحقیقاتی در Nature Nature Cardiovascular Research منتشر کردند با عنوان: اثربخشی درمانی بازسازی PKP2 با واسطه AAV در کاردیومیوپاتی آریتموژنیک.
این مطالعه با استفاده از ژن درمانی PKP2 تحویل داده شده توسط ویروس آدنو (AAV)، زمینه را برای ژن درمانی برای کاردیومیوپاتی آریتموژنیک (ACM)، یک بیماری قلبی ارثی، که در سال 2024 در چندین آزمایش بالینی در ایالات متحده آزمایش خواهد شد، ایجاد می کند.
کاردیومیوپاتی های آریتموژنیک (ACM) معمولاً به دلیل جهش در ژن های مربوط به دسموزوم است که مسئول اتصال کاردیومیوسیت های همسایه است. آنها نه تنها اتصال ساختاری را فراهم می کنند، بلکه اطمینان حاصل می کنند که کاردیومیوسیت ها به طور همزمان منقبض می شوند و به قلب اجازه می دهند به شیوه ای هماهنگ پمپاژ کند.
شایع ترین شکل کاردیومیوپاتی آریتموژنیک (ACM) جهش در ژن PKP2 است که پروتئین پلاکوفیلین-2، جزء مهم دانه های پل را کد می کند. بیماران مبتلا به جهش در این ژن معمولاً سطوح پایینی از پروتئین پلاکوفیلین-2 در کاردیومیوسیتهای خود دارند که منجر به ضعیف شدن اتصالات بین کاردیومیوسیتها میشود و کار همزمان آنها را دشوار میکند و منجر به ایجاد آریتمی میشود.
بنابراین، تیم تحقیقاتی توسعه ژن درمانی را برای هدف قرار دادن جهش در ژن PKP2 برای درمان کاردیومیوپاتی آریتموژنیک (ACM) در ریشه آن در نظر گرفت. معرفی ژن PKP2 صحیح به کاردیومیوسیتهای آسیبدیده، این پتانسیل را دارد که پروتئین پلاکوفیلین-2 را به سطوح طبیعی بازگرداند، در نتیجه گرانولهای پل زدن را افزایش داده و آریتمیها را در این بیماران کاهش میدهد.
با استفاده از چندین مدل آزمایشگاهی کاردیومیوپاتی آریتموژنیک (ACM)، این تیم نشان داد که تحویل ژن PKP2 صحیح به کاردیومیوسیتهای انسانی مشتقشده از سلولهای بنیادی، سطوح پلاکوفیلین{1}} را بازیابی کرد و همچنین انتقال سدیم آنها را که برای انقباضپذیری مهم است، بهبود بخشید. کاردیومیوسیت ها
در مرحله بعد، تیم تأثیر بهبود یافته این درمان را بر انقباض میوکارد در کاردیومیوسیتهای انسانی مهندسیشده در آزمایشگاه تأیید کرد. در نهایت، این تیم بیشتر اثرات ژن درمانی PKP2 را در مدل موش کاردیومیوپاتی آریتموژنیک (ACM) تایید کرد، که با موفقیت بازیابی ذرات پل زدن و عملکرد قلب را در مدل موش بهبود بخشید.
پس از تشویق پیشرفت در مطالعات پیش بالینی، گام بعدی بررسی پتانسیل درمانی بالینی این رویکرد ژن درمانی در بیماران مبتلا به کاردیومیوپاتی آریتموژنیک (ACM) است که حامل جهش در ژن PKP2 هستند.
Eirini Kyriakopoulou، نویسنده اول مقاله، گفت که سه شرکت در ایالات متحده اعلام کرده اند که آزمایشات بالینی را در سال آینده برای آزمایش اثربخشی این ژن درمانی در بیماران آغاز می کنند. هنگامی که کاردیومیوپاتی آریتموژنیک (ACM) به نقطه ای پیشرفت کرد که بخشی از عضله قلب با بافت چربی جایگزین شد، مشخص نیست که آیا این رویکرد می تواند آسیب عضله قلب را که از قبل وجود دارد، معکوس کند یا خیر. با این حال، ممکن است برای جلوگیری از پیشرفت زودهنگام بیماری به مرحله شدیدتر کافی باشد.
اگرچه نتایج کارآزماییهای بالینی و کارآزماییهای بالینی آتی نویدبخش کاردیومیوپاتی آریتموژنیک (ACM) است، اما تجاریسازی واقعی این درمان ممکن است سالها باقی بماند. علاوه بر تایید اثربخشی آن در بیماران انسانی، هرگونه نگرانی ایمنی باید قبل از استفاده بالینی مورد توجه قرار گیرد و از بین برود.